Leczenie raka głośni we wczesnym stadium zaawansowania polega na zastosowaniu jednej z metod: radioterapii, usunięcia chirurgicznego w mikrolaryngoskopii lub na drodze laryngektomii częściowej z dojścia zewnętrznego. Do nowych metod leczenia należy terapia fotodynamiczna lub chemioterapia. Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe?
1) we wczesnym stadium raka głośni konieczne jest leczenie obejmujące szyjne węzły chłonne, ponieważ częstość przerzutów szerzących się przez węzły przedkrtaniowe jest stosunkowo wysoka;
2) hiperfrakcjonowane przyspieszone promieniowanie okazało się korzystne w przypadkach raka T2N0 ,a 5-letnie przeżycia są lepsze niż w przypadku leczenia chirurgicznego;
3) wykazano gorsze wyniki przezustnej chirurgii laserowej w przypadku zajęcia procesem chorobowym spoidła przedniego;
4) leczenie radioterapią i leczenie chirurgiczne uznaje się za metody równoważne w przypadkach T1 głośni;
5) laryngektomia częściowa z dojścia zewnętrznego pozostaje metodą z wyboru w leczeniu raka głośni we wczesnym stadium zaawansowania;
6) do zalet terapii fotodynamicznej należą: brak blizn, powtarzalność, minimalne objawy niepożądane i możliwość wykonania w trybie ambulatoryjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Następujące twierdzenia dotyczące głosu człowieka są prawdziwe:
1) czynność fonacyjna krtani zależy od trójwymiarowej struktury fałdów głosowych;
2) jakość głosu to cecha osobnicza i zależy od osobowości i stanu emocjonalnego badanego;
3) jakość głosu zależy od wielu czynników takich jak: aktualna temperatura ciała, stan uwodnienia, wypoczynku i czas, jaki upłynął od ostatniego posiłku;
4) obecnie prawie 60% zawodów wymaga umiejętnej wymiany informacji, której przekaźnikiem jest głos;
5) obecnie prawie 90% zawodów wymaga umiejętnej wymiany informacji, której przekaźnikiem jest głos;
6) jakość głosu po operacji laserowej zależy od głębokości resekcji struny głosowej, ilości i okolicy wyciętej tkanki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Współcześnie stosowana metodyka badania głosu powinna sprostać następującym celom:
1) umożliwić diagnostykę etiologiczną schorzenia;
2) określić stopień i rozległość zmian w narządzie głosu;
3) ocenić jakość tworzonego głosu;
4) pozwolić na ustalenie rokowania;
5) umożliwić monitorowanie stwierdzonych odchyleń w narządzie głosu w sensie regresji, progresji lub stabilizacji stwierdzonych zmian.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uzupełniające metody badania narządu głosu to:
1) stroboskopia;      6) badanie elektromiograficzne;
2) szybki film;        7) pole głosowe;
3) glottografia;         8) holografia;
4) metody fotoelektryczne;     9) pomiar ciśnienia podgłośniowego;
5) laryngofotokymografia;    10) pneumotachografia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Następujące twierdzenia dotyczące budowy fałdu głosowego są prawdziwe:
1) Hirano wykazał, że fałd głosowy ma strukturę warstwową;
2) wydzielić można 2 części fałdu głosowego o różnych właściwościach biofizycznych: powłokę śluzówkową i trzon;
3) fałd głosowy pokryty jest typowym nabłonkiem oddechowym (pole górne i dolne) oraz nabłonkiem wielowarstwowym płaskim nierogowaciejącym na wibrującej krawędzi fałdu; rozdziela je nabłonek cylindryczny;
4) plamki żółte to owalne zgrubienia warstwy pośredniej;
5) szczyt wyrostka głosowego nalewki zbudowany jest z chrząstki szklistej;
6) fałd głosowy charakteryzuje się odpowiednim rozkładem elastyczności: jest ona największa w jego części środkowej natomiast na obu końcach zwiększa się sztywność tkankowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Następujące twierdzenia dotyczące budowy mięśnia głosowego są prawdziwe:
1) mięsień głosowy należy do mięśni zwierających szparę głośni i napinających fałd głosowy;
2) jest częścią wewnętrzną mięśnia tarczowo-nalewkowego;
3) charakteryzuje go uporządkowany układ miofibrylli z obfitym nagromadzeniem mitochondriów;
4) cechuje go wzmożony metabolizm;
5) skurcz mięśnia głosowego lub pierścienno-tarczowego zwiększa sztywność fałdu głosowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku raka jamy ustnej o stopniu zaawansowania T3N0 (zmiana zlokalizowana w obrębie trzonu języka, penetrująca w kierunku dna jamy ustnej z naciekaniem żuchwy) leczeniem z wyboru jest:

Do przyczyn upośledzenia drożności górnych dróg oddechowych istotnych w patomechaniźmie Obturacyjnego Bezdechu Podczas Snu należą:
1) deformacje szkieletu kostnego i/lub chrzęstnego nosa;
2) polipy nosa;
3) przewlekły nieżyt nosa (alergiczny i niealergiczny) z towarzyszącym obrzękiem lub przerostem małżowin nosowych;
4) guzy łagodne i złośliwe gardła, nosogardła, jamy nosowej oraz zatok przynosowych;
5) przerost migdałków podniebiennych, gardłowego lub językowego;
6) znacznie wydłużone podniebienie twarde i/lub miękkie oraz języczek;
7) przerost błony śluzowej gardła z licznymi fałdami śluzówki w obrębie ścian i łuków podniebiennych;
8) makroglossia i/lub micrognatia;
9) nisko położona kość gnykowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uwulopalatopharyngoplastyka obciążona jest szeregiem powikłań. Do wczesnych zalicza się:
1) krwawienie wymagające reoperacji;
2) zakażenie pola operacyjnego;
3) zwężenie gardła;
4) zmianę barwy głosu;
5) przejściową niewydolność podniebienia miękkiego;
6) długo gojące się owrzodzenie śluzówki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Refluks żołądkowo-przełykowy to powszechnie znana przyczyna szeregu dolegliwości ze strony górnych dróg oddechowych. Które z poniższych twierdzeń prawidłowo charakteryzują nadprzełykową postać choroby refluksowej:
1) działanie kwaśnej treści żołądkowej w nosogardle powoduje obrzęk błony śluzowej, hipersekrecję śluzu oraz upośledzenie ruchomości rzęsek;
2) uwalniane mediatory stanu zapalnego powodują rozszerzenie zapalenia z nozdrzy tylnych do wnętrza jamy nosa;
3) długotrwałe działanie czynnika uszkadzającego jakim jest treść żołądkowa powoduje przewlekły nieżyt jamy nosa, a wtórnie zatok przynosowych;
4) u chorych z refluksem i astmą stwierdzono nadmierną reaktywność nerwu błędnego i z tym zjawiskiem można łączyć występowanie niektórych napadów duszności;
5) na rozwój przewlekłego zapalenia zatok przynosowych u chorych z chorobą refluksową może mieć wpływ zakażenie Helicobacter pylori.
Prawidłowa odpowiedź to:

Następujące twierdzenia dotyczące uchyłka gardłowo-przełykowego są prawdziwe:
1) pojęciem uchyłka Zenkera określa się uwypuklenie błony śluzowej i podśluzowej na zewnątrz gardła przez defekt warstwy mięśniowej ściany gardła;
2) jest to typowy uchyłek rzekomy;
3) uchyłek Zenkera umiejscowiony jest ku tyłowi od gardła dolnego, w sąsiedztwie t. tarczowej górnej i nerwu krtaniowego górnego;
4) zlokalizowany jest w trójkącie Killiana, na wysokości VI kręgu szyjnego, czyli na wysokości płytki chrząstki pierścieniowatej;
5) uchyłek Zenkera nazywany jest granicznym ponieważ odpowiada przejściu gardła w przełyk;
6) uwypukla się przez włókna mięśnia zwieracza gardła górnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uchyłek gardłowy Zenkera manifestuje się pewnym obrazem klinicznym. Następujące twierdzenia dotyczące chorych z uchyłkiem gardłowo-przełykowym są prawdziwe:
1) są to głównie mężczyźni w wieku powyżej 65 roku życia;
2) opisywano pacjentów w wieku poniżej 30 roku życia, co potwierdza związek uchyłka z chorobą refluksową;
3) szybkie połykanie zbyt dużych kęsów może sprzyjać zaburzeniom koordynacji nerwowo-mięśniowej i wiązać się z rozwojem zachyłka;
4) prawie stałym objawem są nagłe wymioty, tj zwracanie niestrawionego pokarmu, nierzadko ma to miejsce podczas snu;
5) chorzy skarżą się na uporczywy kaszel i chrypkę;
6) charakterystyczny jest nieprzyjemny zapach z ust i subiektywne uczucie smaku gnijącego jedzenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chirurgiczna metoda rehabilitacji głosu i mowy z zastosowaniem wszczepialnej jednokierunkowej zastawki powietrznej (protezki głosowej) znajduje coraz szersze zastosowanie w Polsce w ostatnich latach. Wytworzenie zarówno pierwotnej jak i wtórnej przetoki tchawiczo-przełykowej i umieszczenie w niej protezy głosowej to zabiegi:
1) proste technicznie, o niewielkim stopniu złożoności;
2) ryzyko powikłań jest wyższe w polu napromienianym;
3) punkcja tchawiczo-przełykowa jest zabiegiem bezpiecznym;
4) najtrudniejszym do leczenia powikłaniem jest samoistne poszerzanie się przetoki będące wynikiem stanu zapalnego i martwicy tkanek stanowiących kanał przetoki;
5) bezpośrednią przyczyną wymiany jest przeciek przez światło protezy, upośledzenie drożności protezy;
6) bezpośrednią przyczyną wymiany nie jest przeciek obok protezy lub zniszczenie protezy przez grzyby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 49 skierowany przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej z powodu guza na szyi, duszności, trudności w połykaniu, kacheksji. Badaniem ORL stwierdzono: w badaniu palpacyjnym: szyja w linii środkowej tkliwa, skóra zaczerwieniona, puszka krtani rozdęta, słabo ruchoma, po stronie lewej na szyi guz średnicy 4 cm, ruchomy, po stronie prawej pod m. MOS liczne węzły chłonne o średnicy około 3 cm. W laryngoskopii pośredniej stwierdzono guz zajmujący trzy piętra krtani po stronie lewej, okrężnie przez spoidło przednie przechodzący na stronę prawą, unieruchomienie L połowy krtani, znacznie ograniczona ruchomość P fałdu głosowego, pasaż powietrza wąski. W badaniu KT stwierdzono dodatkowo nacieczenie chrząstki tarczowatej lewej i spoidła przedniego, penetrację do tkanek sąsiednich: naciek mięśni przedkrtaniowych i lewego płata tarczycy oraz przejście nacieku w dół do śródpiersia. W przedstawionym przypadku prawidłowa klasyfikacja stopnia zaawansowania miejscowego i przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych. Prawidłowy schemat postępowania przedstawia badanie histologiczne oraz:

Wznowa wokół tracheostomy po całkowitym usunięciu krtani z powodu raka to rozproszony naciek tkanki nowotworowej w miejscu połączenia odciętej tchawicy i skóry. Naciek może obejmować nabłonek tchawicy jak i struktury miękkie okołotchawicze. Następujące zdania opisują ten stan kliniczny:
1) objawy, z którymi chory zgłasza się do badania, to krwioplucie, krwawienie z tracheostomy lub duszność;
2) chory ma trudności z wprowadzaniem rurki tracheotomijnej do tchawicy, widoczny jest guz wokół tracheostomy i/lub wyczuwany cuchnący oddech;
3) pojawić się mogą ból i trudności przy połykaniu;
4) jest to jedno z najgroźniejszych niepowodzeń po leczeniu raka krtani;
5) znaczenie w rozwoju wznowy wokół tracheostomy mają: zaawansowanie narządowe guza krtani, naciekanie okolicy głośniowo-podgłośniowej, przerzuty do węzłów chłonnych szyjnych i przytchawiczych;
6) wpływ na rozwój wznowy ratującej tracheotomii przedoperacyjnej wykonywanej w trybie nagłym z powodu duszności jest kontrowersyjny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 26 z potwierdzonym histologicznie guzem: lymphoepithelioma części nosowej gardła i przerzutami na szyi. W badaniu przedmiotowym i badaniach dodatkowych stwierdzono: guz obejmujący strop i boczną ścianę gardła po stronie prawej, ograniczony do części nosowej gardła, na szyi po stronie prawej liczne węzły przerzutowe o wymiarach od 1,5 do 2,5 cm zlokalizowane pod tylnym brzegiem mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i w dole nadobojczykowym (region II, III,IV i V), po stronie lewej pojedyncze węzły chłonne w okolicy kąta żuchwy o średnicy 1-1,5 cm. W przedstawionym przypadku prawidłowa klasyfikacja stopnia zaawansowania miejscowego i przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych oraz prawidłowy schemat postępowania to:

W warunkach fizjologicznego oddychania substancje wonne docierają do okolicy węchowej przez nozdrza przednie, a w czasie żucia i połykania przez nozdrza tylne. Skutkiem całkowitego usunięcia krtani jest wyłączenie przepływu powietrza przez nos, a w konsekwencji anosmia z przewodnictwa.
1) po laryngektomii całkowitej zmysł węchu nie ulega uszkodzeniu a uaktywnienie go wymaga przywrócenia podmuchu powietrza docierającego do okolicy węchowej;
2) u laryngektomowanych anosmia z przewodnictwa z czasem przechodzi w anosmię odbiorczą na wskutek obniżonej wydolności receptorów węchowych;
3) u laryngektomowanych nie jest zachowany transport śluzówkowo-rzęskowy w nosie;
4) lepszy efekt treningu węchowego osiąga się w grupie do 2 lat po laryngektomii całkowitej, co można tłumaczyć zwiększoną motywacją do rehabilitacji niż lepszą kondycją narządu węchu;
5) w ramach rehabilitacji laryngektomowany może opanować aspirację powietrza przez nozdrza przednie lub poprzez jamę ustną i nozdrza tylne;
6) nawet po rehabilitacji nie istnieje możliwość odczuwania zapachów mimo woli, bez aktywnej aspiracji powietrza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ziarniniak krtani, określany synonimem ziarniniaka kontaktowego, rozwija się w okolicy wyrostka głosowego nalewki. Które z poniższych zdań opisujących złożoną etiologię tej jednostki są prawdziwe?
1) może być jednym z powikłań pourazowych uwarunkowanych przedłużoną intubacją;
2) może rozwijać się na skutek nadmiernego obciążenia głosowego;
3) może rozwijać się na skutek wadliwej emisji głosu: twarde nastawienie głosowe z partym oddziaływaniem na siebie chrząstek nalewkowatych;
4) ziarniniaki i owrzodzenia kontaktowe należą do pierwszych laryngologicznych zmian związanych z refluksem żołądkowo-przełykowym;
5) w następstwie zarzucania kwaśnej treści dochodzi do zapalnego uszkodzenia śluzówki w części międzychrzęstnej głośni i rozwoju ziarniniaka nawet bez obciążeń głosowych;
6) czynnikami sprzyjającymi powstawaniu ziarniniaka nalewkowego są: nawykowe chrząkanie, napadowy kaszel oraz zwiększona podatność na sytuacje stresowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 53 skierowany przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej z powodu guza na szyi, silnie ochrypłego głosu i duszności spoczynkowej. Badaniem ORL stwierdzono: w badaniu palpacyjnym szyja w linii środkowej tkliwa, puszka krtani rozdęta, słabo ruchoma, po stronie lewej na szyi guz średnicy 7 cm, słabo ruchomy, po stronie prawej pod m. MOS liczne węzły chłonne o średnicy około 2 cm. W laryngoskopii pośredniej stwierdzono guz zajmujący trzy piętra krtani po stronie lewej, okrężnie przez spoidło przednie przechodzący na stronę prawą, unieruchomienie L połowy krtani, znacznie ograniczoną ruchomość P fałdu głosowego, pasaż powietrza wąski. W badaniu KT stwierdzono dodatkowo nacieczenie chrząstki tarczowatej L, penetrację do tkanek sąsiednich: naciek mięśni przedkrtaniowych, ku tyłowi naciekanie przestrzeni przedkręgosłupowej oraz przejście w dół do śródpiersia. W przedstawionym przypadku prawidłowa klasyfikacja stopnia zaawansowania miejscowego i przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych to:

Następujące twierdzenia dotyczące raka wargi są prawdziwe:
1) dominują zachorowania wśród pacjentów starszych;
2) stopień zaawansowania narządowego T1 to guz nie przekraczający 2 cm;
3) stopień zaawansowania narządowego T4 to guz przekraczający 4 cm w największym wymiarze;
4) stopień zaawansowania narządowego T4 to guz przekraczający korową warstwę kości, naciekajacy nerw zębodołowy dolny, dno jamy ustnej lub skórę twarzy;
5) leczenie chirurgiczne, konformalna radioterapia lub brachyterapia to równoważne metody leczenia raków T1 wargi;
6) w stopniu zaawansowania T3 można zastosować leczenie chirurgiczne lub radiochemioterapię, ale preferowane jest leczenie chirurgiczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najbardziej skuteczną metodą wykrycia drugiego nowotworu w zakresie gardła dolnego jest:

Monitorująca oesophagoscopia wskazana jest u chorych z pierwotnym nowotworem:

Zaburzenia w składzie białek śliny nie występują w:

W fazie ustnej połykania nie bierze udziału mięsień:

Florą saprofityczną jamy ustnej są:
1) Streptococcus viridans;       3) Hemophillus influenzae;
2) Streptococcus B- hemoliticus;     4) Neisseria.
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu jamy ustnej stwierdzamy szary, wygładzony język w przypadku:
1) szkarlatyny;         3)postępującej sklerodermy;
2) marskości wątroby;       4) deficytu wit A.
Prawidłowa odpowiedź to:

W jakim schorzeniu występuje nadwrażliwość smakowa i niskie progi odczucia smaku?

Z jakim/mi nerwem/ami biegną drogi aferentne zmysłu smaku?

Brak smaku na 2/3 przednich języka nie jest charakterystyczny dla:

Chory lat 35 zgłasza się w ramach ostrego dyżuru z silnym bólem gardła, otalgią lewostronną, ból ma charakter stały, okresowo tętniący. W wywiadzie stany podgorączkowe, odynophagia. Objawy utrzymują się od 2 tygodni. W badaniu jamy ustnej - asymetria migdałków podniebiennych, błona śluzowa gardła środkowego silnie przekrwiona. U powyższego chorego w diagnostyce różnicowej uwzględnimy:

Chory lat 30, zgłasza się do laryngologa z odynophagią, otalgią prawo-stronną, fetor ex orae, chrypką. Zawód chorego śpiewak operowy. Objawy utrzymują się od około 2 miesięcy .W badaniu ORL uwidaczniamy naciek nowotworowy podśluzówkowy. Po pobraniu wycinka do badania histopat. - otrzymujemy wynik - Carcinoma planoepitheliale akertaodes. Ww. chorego będziemy leczyć:

Dysphagia narastająca w trakcie spożywania posiłku charakterystyczna jest w:

Gładkie jednostronne uwypuklenie migdałka podniebiennego charakterystyczne jest dla:

Jaka jest najczęstsza lokalizacja ropnia w tkankach okołomigdałkowych?

Najczęstszą przyczyną wrodzonej dysphagii jest:

Choremu z nierogowaciejącym rakiem płaskonabłonkowym migdałka podniebiennego i bocznej ściany gardła w stadium zaawansowania narządowego wg TNM-T3N1M O należałoby zaproponować następującą formę leczenia:

Za obecność odległych przerzutów u pacjentów z rakiem płaskonabłonkowym mogą być odpowiedzialne:
1) interluekina 5;  2) E- kadheryna;  3) limfocyty Th2;  4) metaloproteazy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Cięcie przyuszniczoszyjne nie jest stosowane jest w przypadku:

W części zarylcowej przestrzeni przygardłowej nie znajduje się:

W przypadku masywnych krwawień po tonsillectomii istotnym badaniem diagnostycznym jest:

Wczesnymi objawami zaczynającego się zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych jako powikłania zatokopochodnego są:

Zapalnie szpiku kostnego „osteomyelitis” jest powikłaniem dotyczącym najczęściej:
1) kości płaskich czaszki;
2) kości nie zawierających istoty gąbczastej;
3) kości, w których przebiegają żyły Brecheta pozbawione zastawek;
4) młodych mężczyzn i dzieci;
5) kobiet i osób starszych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W kropidlakowej grzybicy zatok obok typowego obrazu klinicznego i wyniku badania histopatologicznego typową cechą jest:

W przypadku podejrzenia inwazyjnej grzybicy zatok przynosowych należy wykonać:
1) wyłącznie tomografię komputerową w projekcji okna kostnego;
2) badanie tomografii komputerowej uzupełnione badaniem NMR;
3) wyłącznie wykonać NMR celem oceny rozległości zmian oczodołowych i wewnątrzczaszkowych;
4) badanie histopatologiczne i wykazać obecność grzybni w błonie śluzowej;
5) badanie mykologiczne wymazu uzyskanego ze światła zatoki, które ma wyższą wartość od badania biopsyjnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku podejrzenia zmiany martwiczej linii środkowej ciała:

Test c-ANCA stosowany w wykrywaniu ziarniniaka Wegenera:
1) polega na określeniu poziomu przeciwciał przeciw cytoplazmie granulocytów obojętnochłonnych;
2) charakteryzuje się wysoką czułością w uogólnionej postaci choroby ( > 90%);
3) charakteryzuje się niską czułością w postaci ograniczonej do górnych dróg oddechowych (ok. 65%);
4) nie jest jednoznacznym kryterium decydującym o rozpoznaniu choroby;
5) wzrost miana tego przeciwciała jako czynnika monitorującego wznowę jest dyskusyjny.
Prawidłowa odpowiedź to:

„Medline granuloma” jest określeniem zmian toczących się w obrębie linii środkowej twarzy. Jest to pojęcie:
1) nieprawidłowe: dotyczące heterogennej grupy schorzeń;
2) prawidłowe, ale tylko w znaczeniu obrazu klinicznego (zmiany ziarniniakowe, martwica ,destrukcja);
3) prawidłowe :dotyczące grupy schorzeń o tej samej etiologii;
4) prawidłowe: dotyczące grupy schorzeń o podobnej reakcji na terapię;
5) nieprawidłowe: dotyczące grupy schorzeń o różnorodnej etiologii.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku pozytywnego marginesu stwierdzonego na podstawie badania histologicznego po zabiegu chirurgicznym raka płaskonabłonkowego szczęki w stadium T2,N0 należy:
1) reoperować chorego (jeśli jest to możliwe);
2) zastosować uzupełniającą radioterapię ogniska pierwotnego;
3) rozważyć elektywną radioterapię na układ chłonny szyi;
4) bezwzględnie wykonać elektywną operację układu chłonnego szyi ze względu na zwiększone ryzyko zmian przerzutowych;
5) nie jest wskazana reperacja.
Prawidłowa odpowiedź to:

Główną przyczyną niedrożności zachyłka czołowego jest:

Przerzuty w nowotworach złośliwych nosa i zatok przynosowych do regionalnych węzłów chłonnych występują:

W przypadku stwierdzenia polipów nosa u dziecka należy w pierwszej kolejności rozważyć:
1) mukowiscydozę;       4) przepuklinę oponowo-mózgową;
2) nietolerancję aspiryny;     5) zmianę nowotworową.
3) zespół nieruchomych rzęsek;
Prawidłowa odpowiedź to:

Uraz zatok przynosowych typu „blowout” polega na:

Ból towarzyszący stanom zapalnym zatok przynosowych jest związany z drażnieniem następujących zakończeń nerwowych:
1) nerwu twarzowego;    4) zwoju skrzydłowo-podniebiennego;
2) nerwu ocznego (V₁);    5) nerwu kanału skrzydłowego (nerwu Vidiusza).
3) nerwu szczękowego (V₂);  
Prawidłowa odpowiedź to:

Na podstawie badań immunologicznych ekspresji cytokin IL-4 i IL-13 w polipach nosa stwierdzono, że nie dochodzi do ich istotnego wzrostu po stymulacji alergenem co sprawia, że etiologia alergiczna polipów nosa jest wątpliwa. W obliczu takich obserwacji stosowanie glikokortykoidów donosowych jest:

W przypadku guzów masywu szczękowo-sitowego z zajęciem stropu sitowego, ale bez naciekania zatoki jamistej i przechodzenia nowotworu do środkowego dołu czaszki największy odsetek 5-letnich przeżyć zapewnia zabieg z dojścia:

W przypadku postępującego wytrzeszczu gałki ocznej, przekrwienia i bólu oraz zaburzeń widzenia występujących po operacji czynnościowej nosa i zatok przynosowych wskazane jest:

W badaniu angiograficznym włókniaka młodzieńczego bardzo ważne znaczenie w kwalifikacji chorego do zabiegu i wyborze metody leczenia ma ocena unaczynienia z tętnicy:

U chorego po radykalnym usunięciu włókniaka młodzieńczego bardzo istotne znaczenie ma ocena radiologiczna loży pooperacyjnej i monitorowanie powstawania ewentualnej wznowy. Wskazane jest zatem wykonywanie odpowiedniego badania obrazowego w następujących odstępach czasu:

Embolizację przed operacją włókniaka młodzieńczego należy wykonać:

Próba Queckenstedta stosowana jest przy podejrzeniu:

Wyniki badań ostatnich lat wskazują, że odsetek powikłań w przebiegu ostrego zapalenia ucha środkowego wynosi:

Zapalenie wyrostka sutkowatego należy różnicować z:

Przewlekłe wysiękowe zapalenie ucha środkowego to:

Wskazaniem do paracentezy w ostrym zapaleniu ucha środkowego nie jest:

Do powikłań miejscowych ostrego zapalenia ucha środkowego nie zalicza się:

Najczęstszym obecnie powikłaniem ostrego zapalenia ucha środkowego jest:

U 57-letniej kobiety w trakcie leczenia zapalenia stawów aspiryną pojawiły się szumy uszne oraz upośledzenie słuchu. Jeśli przerwie leczenie:

W przebiegu rozwijającego się ropnia móżdżku jako powikłania zapalenia błędnika, obserwuje się następujące zachowanie się oczopląsu (Ny):

Które z niżej wymienionych usznopochodnych powikłań wewnątrzczaszkowych występuje bardzo rzadko?

Cechą charakterystyczną dla chemodektoma ucha jest:

W porażeniu nerwu twarzowego klasyfikacja House’a-Beckmanna pozwala ocenić stopień zaburzeń czynnościowych i umożliwia kontrolę procesu leczenia. W którym stadium niedowładu n. VII wg tej klasyfikacji stwierdza się po raz pierwszy brak ruchów czoła?

W przypadku uszkodzenia słuchu o charakterze ślimakowym, wskaźnik wrażliwości na krótkie przyrosty natężenia przyjmuje wartości:

Tympanogram typu B jest charakterystyczny dla:
1) nieżytu trąbki słuchowej;
2) przerostu migdałka gardłowego;
3) otitis media secretoria;
4) tympanosklerozy;
5) wczesnych postaci nowotworów części nosowej gardła.
Prawidłowa odpowiedź to:

Co rokuje niekorzystnie dla rehabilitacji pacjenta z CI

Próba przetokowa występuje w:

Badaniem pozwalającym na właściwą ocenę zmian po oparzeniach przełyku i stanowiącym podstawę do zastosowania odpowiedniego leczenia jest badanie endoskopowe, które ze względu na możliwość uszkodzenia ściany przełyku powinno zostać wykonane w ciągu:

Przy podejrzeniu perforacji przełyku, wysuniętym na podstawie objawów klinicznych i zdjęć przeglądowych, prawdziwe jest następujące stwierdzenie:

Jak nie należy postępować w urazach otwartych krtani z rozfragmentowaniem chrząstek?

Małe białawe lub białoniebieskie naloty otoczone czerwonym rąbkiem, pojawiające się w okolicy ujścia ślinianki przyusznej są typowym objawem:

Chory lat 27 zgłosił się z powodu złego samopoczucia, bólu gardła nasilającego się podczas połykania, bolesnego obrzęku szyi i gorączki 38°C. W badaniu laryngologicznym stwierdzono nieco zaczerwienione i obrzmiałe migdałki podniebienne, pokryte białawym nalotem. W rozpoznaniu różnicowym należy wziąć pod uwagę:
1) kiłę drugorzędową;  2) błonicę;  3) anginę;  4) mononukleozę zakaźną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do tonsylektomii nie jest:

Komórka Hallera to:

Pacjent zgłasza ogólnie złe samopoczucie, ma gorączkę 37,5°C, na małżowinie i w przewodzie słuchowym zewnętrznym widoczny jest rumień i pęcherzyki, przed pojawieniem się pęcherzyków chory odczuwał silny ból w okolicy ucha, występuje niewielkie powiększenie węzłów chłonnych, stwierdza się obwodowe porażenie nerwu twarzowego. Przedstawiony obraz kliniczny jest charakterystyczny dla:

Objaw Hitselbergera pojawia się wskutek ucisku guza na:

Najgorsze rokowanie w przypadku nowotworu złośliwego nosa i zatok przynosowych jest przy lokalizacji guza:

Do stanów przedrakowych krtani nie zaliczamy:
1) rogowacenia białego;
2) brodawczaka samotnego dorosłych;
3) przewlekłego przerostowego zapalenia krtani;
4) brodawczakowatości krtani u dzieci;
5) raka śródnabłonkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U mężczyzny 55-letniego, murarza, pracującego na budowach, stwierdza się badaniem laryngologicznym guz środkowej części jednego fałdu głosowego. Ruchomość tego fałdu głosowego jest prawidłowa. Badanie histopatologiczne wycinka z guza - Carcinoma planoepitheliale laryngis. Węzły chłonne palpacyjnie niewyczuwalne, ultrasonograficznie nie stwierdza się powiększonych węzłów chłonnych szyi. Optymalnym postępowaniem leczniczym jest:

Jaka cecha charakteryzuje zmiany złośliwe w guzach przyusznicy?

Metodą rekonstrukcyjną z wyboru w operacjach guzów obejmujących znaczną część przełyku szyjnego i/lub piersiowego (guz schodzi poniżej górnego otworu klatki piersiowej) jest:

Chory 20-letni zgłasza się do leczenia z powodu gładkiego, elastycznego, kulistego obrzmienia usytuowanego paramedialnie poniżej dolnego brzegu kości gnykowej. „Guz” ten powiększa się przy próbie nadmuchiwania się, kaszlu, wysiłku fizycznym. Chory skarży się na chrypkę i okresowo nasilającą się duszność. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Chory lat 41 zgłosił się z powodu narastających od 5 dni zawrotów głowy, nudności, wymiotów, szumu usznego w uchu prawym, pogłębiającego się w krótkim czasie niedosłuchu ucha prawego. Nie gorączkuje. Nie zgłasza dolegliwości bólowych. W wywiadzie-obustronne ropne wycieki z uszu od wczesnego dzieciństwa. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Które z twierdzeń dotyczących otosklerozy są prawdziwe?
1) otoskleroza spowodowana jest ściśle ograniczoną, zlokalizowaną w strukturach ucha środkowego i wewnętrznego nieprawidłowością mineralizacji i metabolizmu tkanki kostnej z patologicznym wzrostem aktywności enzymów komórek mezenchymalnych kapsuły błędnika;
2) uwarunkowana genetycznie; ryzyko odziedziczenia po rodzicach z klinicznie jawną otosklerozą jest rzędu 20%;
3) spośród chorych ze zmianami potwierdzonymi w badaniu histologicznym objawy kliniczne występują u około 10%;
4) niedosłuch przewodzeniowy występuje u około 80% chorych, mieszany: przewodzeniowy i sensoneuralny u około 15, a odbiorczy u 5%;
5) nie stwierdza się jakichkolwiek odchyleń w badaniu otoskopowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowe objawy dla zespołu Ramsay’-Hunta to:
1) pęcherzyki i zaczerwienie skóry małżowiny usznej i przewodu słuchowego zewnętrznego;
2) silny, neuralgiczny ból ucha i połowy głowy;
3) obwodowe porażenie nerwu twarzowego;
4) głuchota pozaślimakowa;
5) oczopląs i zaburzenia równowagi;
6) podwyższona ciepłota ciała.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jeżeli w przebiegu przewlekłego zapalenia ucha środkowego z perlakiem wystąpią: bóle głowy, nudności, wymioty, senność, dreszcze i hektyczny tor gorączk,i a w badaniu przedmiotowym: tkliwość i obrzęk ku tyłowi od wyrostka sutkowatego, zmiany osłuchowe nad polami płucnymi oraz hepatosplenomegalia, to należy z najwyższym prawdopodobieństwem podejrzewać:

Do objawów III stadium zaawansowania nerwiaka nerwu słuchowego związanych z uciskiem pnia mózgu nie należy:

Perlak jest to:

Ropień Bezolda to:

W klasyfikacji TNM oznaczenie N2 dotyczy:

Neck dissection to zabieg:

Który uwarunkowany genetycznie zespół wad charakteryzuje przedstawiony obraz kliniczny: niedosłuch odbiorczy, bielactwo, różnobarwność tęczówek, przesunięcie w kierunku skroniowym kątów przyśrodkowych oczu i przerost łuków brwiowych ze zrośnięciem brwi?

Lokalizacja ślimakowa uszkodzeń słuchu nie występuje w:

Najważniejszym kryterium oceny natężenia oczopląsu jest:

Niejednakowa percepcja tej samej częstotliwości w obu uszach (diplacusis dysharmonica) występuje w:

W porażeniu którego z poniższych nerwów występuje intermedialne ustawienie fałdu głosowego:

Żyły Brecheta odgrywają znaczną rolę w patologii zapaleń:

W skład zespołu Gradenigo nie wchodzi:

Usunąłeś kamień z przewodu wyprowadzającego ślinianki podżuchwowej i chory po operacji zgłasza zdrętwienie (znieczulenie) tożstronne przedniej części języka. Jaka struktura anatomiczna została uszkodzona?

Porażenie nerwu twarzowego bez utraty napięcia mięśniowego, ale z utratą zdolności wykonywania ruchów dowolnych ograniczone do mięśni części dolnej twarzy jest wyrazem uszkodzenia o lokalizacji:

Czynnikami predysponującymi do wystąpienia zespołu obturacyjnego bezdechu sennego są:
1) wiek powyżej 50 lat;     4) przyjmowanie leków nasennych;
2) płeć męska;       5) spożywanie alkoholu przed snem.
3) otyłość;
Prawidłowa odpowiedź to:

Chłopiec siedmioletni zgłasza ból gardła promieniujący do uszu, ślinotok. W badaniu laryngologicznym stwierdzamy białe naloty włóknikowe pokrywające migdałki podniebienne, zaczerwienienie łuków podniebiennych oraz podniebienia miękkiego i obłożony język. Ponadto stwierdzamy gorączkę 39,2°C i bolesne powiększenie węzłów chłonnych szyjnych. We krwi obwodowej zaznaczona leukocytoza i podwyższenie OB. Powyższy opis odpowiada najbardziej:

Jeżeli uporządkujesz poniższe dane w najbardziej prawdopodobny logiczny ciąg przyczynowo-skutkowy to na trzecim miejscu znajdzie się:

Wskaż twierdzenie nieprawdziwe dotyczące naczyniowłókniaka młodzieńczego:

Wskaż prawidłowe zestawienie zabiegu operacyjnego i jednostki chorobowej:
a) zabieg częściowego usunięcia krtani;
b) zabieg całkowitego usunięcia krtani;
1) rak zajmujący środkową część fałdu głosowego;
2) obrzęk Reinkego;
3) rak zajmujący fałdy głosowe, kieszonkę krtaniową oraz przedsionek krtani;
4) brodawczak krtani u dzieci;
5) polip fałdu głosowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chrypka jest objawem:
1) chorób organicznych krtani;  3) zaburzeń emocjonalnych i psychicznych;
2) chorób śródpiersia;     4) występującym w przebiegu miopati.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jeżeli w 2-3 tygodniu leczenia ostrego zapalenia ucha środkowego wystąpi nawrót gorączki, nawrót dolegliwości bólowych ucha i wyciek, ból głowy, pogorszenie stanu ogólnego i podwyższone wartość OB., tkliwość w rzucie wyrostka sutkowatego przy badaniu palpacyjnym, to rozpoznać z najwyższym prawdopodobieństwem możemy:

Wskazaniem do leczenia operacyjnego w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego są:
1) porażenie nerwu twarzowego;
2) formowanie się ropnia podokostnowego;
3) objawy rozwijającego się powikłania wewnątrzczaszkowego;
4) nawrót w 3 tygodniu wycieku z ucha, bólu i stanów podgorączkowych;
5) utrzymywanie się ropnego wycieku w 4-5 tygodniu choroby przy równoczesnych objawach radiologicznych: zatarciu pneumatyzacji chorego ucha na zdjęciach wg Schullera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chora lat 56 zgłosiła się z powodu stopniowego narastania, od 10-12 miesięcy, dolegliwości: jednostronnego szumu usznego synchronicznego z tętnem, postępującego pogłębiania się niedosłuchu, uczucia pełności w chorym uchu. Objawom otologicznym towarzyszyła chrypka. W badaniu przedmiotowym stwierdzono podczas otoskopii żywo czerwoną ziarninę w kwadrantach dolnych, łatwo krwawiącą przy dotyku. Opisanemu przypadkowi najbardziej odpowiada rozpoznanie:

Jakiemu wirusowi przypisuje się ważną rolę w etiopatogenezie otosklerozy:

Chora l. 72 leczona z powodu cukrzycy insulinozależnej zgłosiła się z powodu silnego bólu ucha lewego i lewej połowy głowy. Dotychczas wywiad otologiczny ujemny. Ból narastał od 2 tygodni. Leczona kroplami usznymi z antybiotykiem, nie uzyskano poprawy. Obecnie gorączkuje do 38°C, silny ból głowy i ucha, pojawił się cuchnący wyciek i parestezje twarzy. W badaniu przedmiotowym: tkliwa małżowina uszna, znacznie zwężony przewód słuchowy zewnętrzny, powiększone i tkliwe węzły chłonne szyjne. Z wymazu pobranego z ucha wyhodowano Pseudomonas aeruginosa. Jakiemu rozpoznaniu może odpowiadać przytoczony opis przypadku?

Najczęstszym patogenem ostrego zapalenia ucha środkowego jest: